Zonder vrijwilligers geen route. Dat is het credo van Gert Jan Straatsma, voorzitter van de stichting MTB Zeewolde. Hij vertelt over de passie het werken aan ‘zijn’ route en over het succes van de onderhoudsploeg. Deze wordt gedreven door een harde kern van acht betrokken vrijwilligers, waartoe Gert Jan uiteraard ook zelf behoort. “Ik zit veel op kantoor en in de auto. Dan is het heerlijk om in het weekend in het bos aan het werk te gaan.”
Bij de stichting MTB Zeewolde hebben ze het goed voor elkaar. Elke maand steekt een groep vrijwilligers de handen uit de mouwen voor (groot) onderhoud aan de route. “Er is een harde kern van ongeveer acht personen. En ongeveer twintig mensen komen zo nu en dan een extra handje toesteken”, vertelt Gert Jan Straatsma.
De voorzitter, die inmiddels zeven jaar aan de stichting verbonden is, hoort zelf uiteraard ook bij de fanatieke acht. De stichting is verantwoordelijk voor het onderhouden en (uit)bouwen van het MTB parcours in het Horsterwold bij Zeewolde. Hoe hij erbij betrokken raakte? “Ik maakte zelf als mountainbiker veelvuldig gebruik van de route. Maar ik zag tijdens het fietsen ook dat er veel onderhoud aan de route nodig was. Vervolgens heb ik me aangemeld. Want ik besefte me: zonder vrijwilligers geen route. Je kunt nog zoveel gereedschap aanschaffen, maar je hebt ook mensen nodig om het te bedienen.”
Als voorzitter van de stichting houdt Straatsma zich onder andere bezig met het overleg met terreineigenaar Staatsbosbeheer en Sportservice Flevoland, dat de provincie vertegenwoordigt. Mede hierdoor is er extra financiële ruimte gekomen waarmee er goede gereedschappen en materialen konden worden aangeschaft.
Als visitekaartje voor de route wordt er jaarlijks de wedstrijd ‘Fiets de boswachter eruit’ georganiseerd. Daarbij nemen deelnemers het op tegen de boswachter op het parcours. “Het deelnemersveld is inmiddels zo fanatiek geworden dat de boswachter vorig jaar op grote achterstand werd gereden. Dit jaar heeft Staatsbosheer voor één dag een nationale MTB-topper als boswachter aangesteld.
De kans dat nu iemand de boswachter eruit gaat fietsen is erg klein”, knipoogt Straatsma.
Maar ook en misschien wel: vooral, steekt de voorzitter de handen uit de mouwen voor het verrichten van onderhoud aan de route. “Ik zit veel achter de laptop, op kantoor en in de auto. Ik vind het heerlijk om in het weekend in het bos aan het werk te gaan.”
Het belangrijkste zijn de onderhoudsdagen die elke maand in een weekend plaatsvinden. “Daar maken we echt een feestje van. Dat is cruciaal voor het succes van onze onderhoudsgroep”, zegt de Flevolandse mountainbiker. “De eerste keer dat ik me aanmeldde, mocht je bij wijze van spreken blij zijn dat er iemand met koffie kwam. Nu willen we het zo leuk mogelijk maken. Mijn vrouw is daarachter de drijvende kracht. We beginnen om negen uur met koffie en lekkere koeken. Mijn vrouw zorgt voor bami, gehaktballen of een broodje rookworst bij de lunch. En aan het eind van de middag sluiten we af met een biertje.”
De stichting heeft ook goed gereedschap aangeschaft. Met hulp van Sportservice Flevoland doen de provincie en alle Flevolandse gemeenten een financiële bijdrage aan het aanleggen en onderhouden van de routes. In Zeewolde hebben ze hier onder andere elektrische maaiers van gekocht. “Voorheen liep ik rond met een snoeischaartje dat ik uit mijn tuinhuisje had gehaald. Nu gaan we op pad met professionele maaiers.” Keukenmesjes.nl heeft twintig inklapbare snoeischaren gesponsord voor de vrijwilligers. “Als vrijwilligers tijdens hun tocht bramentakken tegenkomen, kunnen ze deze meteen wegknippen.”
Er wordt bovendien planmatig gewerkt. Wij zorgen ervoor dat alles van tevoren klaarstaat en we bespreken vooraf wie wat gaat doen. Vergelijk het met verhuizen. Dat is ook alleen leuk als degene die je gaat helpen, alle dozen van tevoren al heeft ingepakt en alles netjes klaarstaat. Onze mensen moeten meters kunnen maken.”
Dankzij de inzet van de onderhoudsploeg zijn er de afgelopen jaren stappen gemaakt met de route. Er zijn heuveltjes en kombochten aangelegd. Brandnetels en bramen zijn verwijderd. Daarnaast is verharding aangebracht met granulaat. Daardoor is de route nu het hele jaar te berijden. “Het is mooi dat we steeds meer waardering krijgen van gebruikers. Daar geniet je zelf ook van”, zegt Straatsma.
Hij is, met recht, trots op de route. “Als ik hem zelf fiets, denk ik weleens: wat ligt hij er mooi bij! Dat hebben we met z’n allen mooi voor elkaar gekregen. Dat geeft voldoening.”
Een tip die Straatsma andere onderhoudsgroepen wil meegeven is: deel je successen. “We hebben bijvoorbeeld op Facebook gedeeld dat we eindelijk goede machines hebben. Dat heeft een grote boost gegeven aan onze groep.” Nog een tip: “Stel spelregels op zodat het in de WhatsApp-groep van het onderhoudsteam enkel en alleen over het onderhoud aan de route gaat, en geen prietpraat over de keuze voor een derailleur.”
Met een onderhoudsgroep die stevig in de schoenen staat en met het juiste gereedschap in de hand, zijn er ambities om het parcours verder uit te breiden. Daarover wordt nu overlegd met Staatsbosbeheer. “We hebben de spullen en de middelen. We kunnen het makkelijk uitbreiden met een kilometer of vijf. Onze intentie is om uiteindelijk een prachtige MTB-route van 25 kilometer te realiseren.”
Heb je vragen of wil je zelf als vrijwilliger aan de slag op een van de Flevolandse mountainbikeroutes? Stuur dan een mail aan info@sportflevo.nl zodat wij je in contact kunnen brengen met de routebouwers in jouw gemeente.